Financial Times: «Στα μέσα του 2011 η ελεγχόμενη πτώχευση»

Κατάλληλο για ελληνική πτώχευση το δεύτερο τρίμηνο του 2011, σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα. Πηγή: skai.gr

Η Ελλάδα ανταλλάσσει εκκρεμή χρέη που είναι νομικά και λογιστικά εύκολο να αναδιαρθρωθούν με συμφέροντες όρους, με χρέος που είναι δύσκολο ή αδύνατο να αναδιαρθρωθεί. «Είναι σαν οι Έλληνες να δανείζονται από έναν τοκογλύφο της Μαφίας για να αποπληρώσουν ένα δάνειο από τη γιαγιά τους», αναφέρεται χαρακτηριστικά.

Το δημοσίευμα των Financial Times επικαλείται δικηγόρους που ειδικεύονται στις εθνικές πτωχεύσεις, οι οποίοι επισημαίνουν ότι εφόσον το 90% του ελληνικού χρέους υπόκειται στην ελληνική νομοθεσία, οι όροι μιας αναδιάρθρωσης θα μπορούσαν να περάσουν γρήγορα από το ελληνικό Κοινοβούλιο, υποχρεώνοντας στην ουσία όλους τους πιστωτές της χώρας να αποδεχθούν τους όρους αυτούς.
Αντίθετα, επαναλαμβάνει ο συντάκτης, τα δάνεια από την ευρωζώνη, το ΔΝΤ και την ΕΚΤ δεν μπορούν στην ουσία να αναδιαρθρωθούν, διότι η Ελλάδα αντίθετα με την Αργεντινή το 2001 θα συνεχίσει να χρειάζεται χρηματοδότηση από αυτές τις πηγές και μετά την πτώχευση, όπως είχε γίνει στην περίπτωση της Ζιμπάμπουε.

Σχετικές αναλύσεις:

1. Το κρυφό διαπραγματευτικό χαρτί της Ελλάδας για το χρέος της

2. Η χώρα μπαίνει σε τροχιά αυτοκτονίας

Προτεκτοράτο του Club Berlin η Ελλάδα

Από το περιοδικό Der Spiegel. Eλληνική δημοσίευση sofokleous10.gr

Έτος 2013: Η Ελλάδα ολοκληρώνει με επιτυχία το σχέδιο σταθεροποίησης, το πρωτογενές έλλειμμα μηδενίζεται και το χρέος βρίσκεται, σύμφωνα με τις ίδιες τις προβλέψεις του σχεδίου σταθεροποίησης, κάπου μεταξύ 140-150% του ΑΕΠ. Η οικονομία έχει βγει από την ύφεση, αλλά δεν έχει «απογειωθεί» για να στηρίξει την εξυπηρέτηση τόσο υψηλού χρέους. Οι αγορές αρνούνται να αναχρηματοδοτήσουν το τεράστιο ελληνικό χρέος. Ποιο είναι το «Σχέδιο Β» της Ευρώπης;

Το σχέδιο που άφησε να διαρρεύσει η κυβέρνηση του Βερολίνου στο “Spiegel” και δημοσιεύθηκε στη χθεσινή έκδοση του έγκυρου γερμανικού περιοδικού δίνει τη λύση που θα ήθελε να επιβάλει η γερμανική κυβέρνηση: ελεγχόμενη χρεοκοπία! Ελεγχόμενη χρεοκοπία, συνδυαζόμενη με ανεξέλεγκτη εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας σε ένα νέο κλαμπ πιστωτών, μετά τα κλαμπ του Λονδίνου και του Παρισιού, το «Κλαμπ του Βερολίνου», που προς το παρόν οι Γερμανοί δεν έχουν αποφασίσει αν θέλουν να απαρτίζεται μόνο από χώρες της Ευρωζώνης, ή αν θα περιλάβει χώρες από το G20.

Πολ Κρούγκμαν: Η Ελλάδα και ο Νότος ίσως φύγουν από το ευρώ

Από την Ελευθεροτυπία. Γράφει ο Μωυσής Λίτσης.

Σε τηλεφωνική του συνέντευξη που δημοσιεύθηκε στο φύλλο της προηγούμενης Παρασκευής της ιταλικής οικονομικής εφημερίδας Il Sole 24 Ore», ο νομπελίστας Αμερικανός οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν υποστηρίζει ότι η Ελλάδα αλλά και άλλες χώρες ίσως εξαναγκαστούν να εγκαταλείψουν το ευρώ.

«Δεν θα μου προκαλούσε έκπληξη αν μία ή δύο χώρες εξαναγκάζονταν να το εγκαταλείψουν», τονίζει ο γνωστός οικονομολόγος, απαντώντας στο ερώτημα αν πρόκειται για κρίση του ευρώ ή για μία κρίση χρέους που αφορά ορισμένες χώρες όπως η Ελλάδα και η Ισπανία. «Δεν πιστεύω ότι το ευρώ είναι καταδικασμένο να αποτύχει», επισημαίνει ο Κρούγκμαν, ο οποίος θεωρεί ότι η Ελλάδα θα υποστεί αποπληθωριστικές πιέσεις τα επόμενα 5 χρόνια, καθώς οι τιμές και οι μισθοί είναι ιδιαιτέρως υψηλοί σε σχέση με την υπόλοιπη ευρωζώνη και είναι πολύ δύσκολο να βρεθεί λύση με τέτοιο επίπεδο χρέους.

Το κρυφό διαπραγματευτικό χαρτί της Ελλάδας για το χρέος της

Ο οικονομολόγος Πάνος Παναγιώτου, διευθυντής ΕΚΤΑ. περιγράφει πώς το παλιό χρέος, διεπόμενο από το ελληνικό δίκαιο, μετά το Μνημόνιο μετασχηματίζεται σε νέο χρέος, διεπόμενο από το βρετανικό δίκαιο, με εμπράγματες ασφάλειες στη δημόσια περιουσία. Και εξηγεί πως υπάρχει ακόμη χρόνος η Ελλάδα να απαλλαγεί από αυτό το απεχθές χρέος. (από το sofokleous10.gr)

Η Ελλάδα βρέθηκε στο επίκεντρο της κρίσης με συνολικό χρέος ύψους, περίπου, 319 δις ευρώ, τα 296 δις από τα οποία διέπονται από το ελληνικό δίκαιο. Μετά την προσφυγής της στο ΔΝΤ και της αίτησης για δανεισμό από την ΕΕ, οδηγήθηκε στην υπογραφή δανειακών συμβάσεων ύψους 110 δις ευρώ, με νέους, μη συμφέροντες, όρους. Τα δάνεια αυτά, ωστόσο, χρησιμοποιούνται και θα χρησιμοποιηθούν για την αποπληρωμή τμήματος του αρχικού χρέους της, των 319 δις ευρώ. Αυτό σημαίνει, ουσιαστικά, πως η Ελλάδα ανταλλάσσει παλιό χρέος, το οποίο διέπεται από ελληνικό δίκαιο και στο οποίο δεν υπάρχουν εμπράγματες ασφάλειες στη δημόσια περιουσία, με νέο χρέος, το οποίο διέπεται από το αγγλικό δίκαιο και στο οποίο υπάρχουν εμπράγματες ασφάλειες στη δημόσια περιουσία.

Επιπλέον, μετά την απόφαση της ΕΚΤ για την αγορά ελληνικών ομολόγων, έχουν πραγματοποιηθεί αγορές ύψους, περίπου, 25 δις ευρώ. Αυτό συνεπάγεται πως οι δανειστές μας, πουλούν ομόλογα από το παλιό χρέος στην ΕΚΤ, η οποία το αγοράζει με τη δέσμευση της Ελλάδας να τα καλύψει με τη δημόσια περιουσία της. Αν και τα ομόλογα αυτά εξακολουθούν να διέπονται από το ελληνικό δίκαιο, επιβαρύνονται, πλέον, με εμπράγματη ασφάλεια.

Ο συνδυασμός των δύο παραπάνω μηχανισμών απειλεί να οδηγήσει την Ελλάδα μέσα στα επόμενα 2-3 χρόνια, σε μία κατάσταση όπου από τη μία το χρέος της θα έχει αυξηθεί σημαντικά, σε σχέση με αυτό πριν τις συμφωνίες στήριξης, ενώ ένα μεγάλο ποσοστό του θα έχει μετατραπεί από υποκείμενο στο ελληνικό δίκαιο και χωρίς εμπράγματες ασφάλειες, σε υποκείμενο στο αγγλικό δίκαιο και με εμπράγματες ασφάλειες. Μία τέτοια εξέλιξη θα φέρει την Ελλάδα σε πολύ χειρότερη διαπραγματευτική θέση απ’ ότι πριν από την κρίση ή ακόμη και σήμερα, αφαιρώντας της σε πολύ μεγάλο βαθμό τα πλεονεκτήματα που έχει, τα οποία αναγνωρίζονται ως εξαιρετικά σημαντικά και σπάνια με βάση τις προαναφερόμενες σχετικές εκθέσεις.

Η άρνηση πληρωμής του χρέους και οι παγίδες

Ο οικονομολόγος Κώστας Καλλωνιάτης εξηγεί γιατί η άρνηση πληρωμής του χρέους μπορεί να μην είναι η καλύτερη δυνατή λύση, και γιατί η αναδιαπραγμάτευση του χρέους εντός της ευρωζώνης μπορεί να αποβεί ευνοϊκότερη. Από την εφημ. Αυγή.

Μολονότι συμφωνώ με την εκτίμησή τους [=των ‘αριστερών οικονομολόγων’] ότι το δημόσιο χρέος της χώρας δεν είναι αντιμετωπίσιμο με την επίσημη συνταγή της τρόϊκας γιατί η μονομερής λιτότητα οδηγεί σε κοινωνική διάλυση και οικονομική ύφεση καθιστώντας αυτοτροφοδοτούμενη την αύξηση του χρέους (παγίδα χρέους), θεωρώ ότι πρέπει να επιδιώξουμε τη δραστική μείωση του χρέους με αναδιαπραγμάτευση και παραγραφή του 50-70% αυτού εντός της Ευρωζώνης, ανάγοντας έτσι το ζήτημα της μερικής διαγραφής (δηλαδή της ανάληψης της ευθύνης του δημοσιονομικού κόστους από το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο) σε κοινό άξονα των διεκδικήσεων όλου του εργατικού κινήματος κατά των μέτρων μονομερούς δημοσιονομικής λιτότητας. Αντίθετα, οι ‘αριστεροί οικονομολόγοι’ μιλούν για άμεση παύση πληρωμών, έξοδο από το ευρώ, υποτίμηση της δραχμής, κρατικοποίηση τραπεζών και άλλων μεγάλων κοινωφελών επιχειρήσεων, άσκηση βιομηχανικής πολιτικής, αναδιανομή εισοδήματος και αναπροσαρμογή της οικονομίας σε νέες βάσεις σχέσεων με τον διεθνή περίγυρο.

Η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους έχει ήδη ξεκινήσει στις 15 Ιουνίου, από τους πιστωτές των νοσοκομείων

Γράφει o Πάνος Παναγιώτου – διευθυντής ΕΚΤΑ.

Την ώρα που η Ελλάδα αρνείται κατηγορηματικά ότι υπάρχει περίπτωση αναδιάρθρωσης ή επαναδιαπραγμάτευσης όλου ή τμήματος του χρέους της και ενώ η πιθανότητα αυτό να συμβεί ή όχι απασχολεί καθημερινά εδώ και μήνες τα ελληνικά και τα διεθνή ΜΜΕ, παρέχοντας μία πρώτης τάξεως ευκαιρία στους διεθνείς κερδοσκόπους για παιχνίδια εκατοντάδων δισεκατομμυρίων ευρώ στην πλάτη της χώρας, μοιάζει να έχει ξεφύγει της προσοχής των ΜΜΕ αλλά όχι και των συμμετεχόντων στις χρηματοπιστωτικές αγορές, ότι η επίσημη αναδιαπραγμάτευση του ελληνικούς χρέους έχει, ήδη, ξεκινήσει στο εσωτερικό της χώρας, στις 15 Ιουνίου.

Ελεγχόμενη αναδιάρθρωση χρέους προτείνει έμμεσα για την Ελλάδα ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας

Σε ομιλία του σε Γερμανούς αξιωματούχους στο Βερολίνο ο Πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας Robert Zoellick υπογράμμισε πως ο φόβος για την αναδιάρθρωση χρέους ενός κράτους της Ευρώπης, κάνει άλλα κράτη να δυσκολεύονται να αναχρηματοδοτήσουν το χρέος τους.

«Αυτές είναι σοβαρές ανησυχίες», είπε ο Πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας, «καθώς αν οι επενδυτές στρέψουν την πλάτη στην Ευρώπη τότε θα υπάρχει όλο και περισσότερο συσσωρευμένο χρέος που δε θα μπορεί να χρηματοδοτηθεί. Η αβεβαιότητα μπορεί να αυξηθεί και να σπείρει το φόβο παντού, χτυπώντας και άλλες χώρες αλλά και τράπεζες που αλλιώς θα μπορούσαν να διαχειριστούν τα χρέη τους. Μία ελεγχόμενη αναδιάρθρωση με παράλληλη οικονομική στήριξη μπορεί να αποκαταστήσει τη χαμένη χρηματιστηριακή εμπιστοσύνη».
(πηγή: analitis.com)

Ρουμπινί: Ελεγχόμενη αναδιάρθρωση χρέους, η μόνη λύση για την Ελλάδα

Είναι ώρα να αναγνωρίσουμε ότι η Ελλάδα δεν πλήτεται από μία απλή κρίση ρευστότητας, επισημαίνει ο διάσημος οικονομολόγος Nouriel Roubini, σε άρθρο του στους Financial Times της 28.6.2010, επισημαίνοντας ότι η χώρα αντιμετωπίζει το πρόβλημα της αφερεγγυότητας.

Οι οίκοι αξιολόγησης έχουν αρχίσει ήδη να χαρακτηρίζουν τα ομόλογα της ως junk bonds, ενώ τα spreads της έφτασαν σε νέα υψηλά επίπεδα. Το πακέτο των 110 δισ. ευρώ μόνο καθυστερεί το αναπόφευκτο, το οποίο είναι η χρεοκοπία. Αντ’ αυτού, προσθέτει ο Roubini, μία ελεγχόμενη αναδιάρθρωση του χρέους είναι αυτή που χρειάζεται σήμερα.

Τα μέτρα λιτότητας που έχει λάβει η ελληνική κυβέρνηση, για να αποδώσουν θα πρέπει να σημειώνει η οικονομία της ανάπτυξη της τάξεως του 10%. Διαφορετικά, θα καταφέρουν απλά να σταθεροποιήσουν τα επίπεδα χρέους στο 148% μέχρι το 2016, ενώ θα βυθίσουν σε ύφεση της οικονομία.

Haircut

Η Gillian Tett των Financial Times εξετάζει τα σενάρια αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους και τις επιπτώσεις του haircut. Ελληνική δημοσίευση: Euro2Day

Την περασμένη εβδομάδα, ορισμένοι από τους ισχυρότερους αξιωματούχους του εθνικού επενδυτικού ταμείου της Κίνας διεξήγαγαν μυστικές συνομιλίες με επενδυτικές τράπεζες για τις προοπτικές της ευρωζώνης. Κι ένα από τα πιο καυτά ζητήματα που συζητήθηκαν ήταν το ακανθώδες θέμα των “haircuts”.

Δηλαδή, καθώς η ευρωζώνη σπαράζει στην αναταραχή, αυτό που οι Κινέζοι (και άλλοι) προσπαθούν να διευκρινίσουν είναι το πόσο μεγάλες μπορεί να είναι οι ζημίες στα κρατικά ομόλογα αν, λέμε τώρα, η Ελλάδα αναδιοργανώσει το χρέος της. Εξίσου φλέγον είναι για την Κίνα (και για τους άλλους) να αποσαφηνίσει ποιοι θα επωμιστούν το “κούρεμα”.

Είναι ένα πολύ κρίσιμο ερώτημα για τις αγορές ομολόγων. Δυστυχώς όμως, είναι επίσης ένα ζήτημα που οι ηγέτες της ευρωζώνης αρνούνται πεισματικά να συζητήσουν ή ακόμη και να αναγνωρίσουν.

Μια ρωγμή που διευρύνεται

Του ΣΠΥΡΟΥ ΛΑΠΑΤΣΙΩΡΑ απο την Αυγή

Στη Σύνοδο Κορυφής του Φεβρουαρίου, για πρώτη φορά διαπιστώθηκε μία ρωγμή στην υπεράσπιση του Συμφώνου Σταθερότητας και γενικότερα της νεοφιλελεύθερης αρχιτεκτονικής της Ευρώπης. Την περασμένη Κυριακή, 8/5, αυτή διευρύνθηκε περισσότερο. Με αντιφατικό τρόπο, όπως αναγκαία συμβαίνει όταν συγκρούεται μία θρησκευτικού τύπου ιδεοληψία με τα γεγονότα.

Η δυναμική διεύρυνσης της ρωγμής βρίσκεται στην αντίσταση που προβάλλει η πραγματικότητα στην ιδεοληψία που εκδηλώνει μεγάλο τμήμα της ιθύνουσας τάξης στην Ευρώπη. Στη βία που συνεπάγεται η επιβολή μίας πολιτικής η οποία ναι μεν ανταποκρίνεται στο ιδεώδες της αλλά βρίσκεται σε σύγκρουση, θα έλεγα, με τη «λογική της κατάστασης».

Όταν την Παρασκευή, 6/5, τέθηκε έμπρακτα το ζήτημα της σταθερότητας του χρηματοπιστωτικού συστήματος της Ευρώπης, προφανώς με διεθνείς συνέπειες και ακόμη περισσότερο άρχισε να εκδηλώνεται αμφισβήτηση της σταθερότητας και της ίδιας της ύπαρξης του ευρώ, εσπευσμένα και άμεσα, με παρέμβαση και των ΗΠΑ, πάρθηκαν αποφάσεις, σε πολύ πυκνό χρόνο, που δείχνουν την έκταση της διεύρυνσης της ρωγμής.

Greece still has a choice

O καθηγητής George Irvin προκρίνει μια αναδιάρθρωση χρέους τύπου Αργεντινής, έναντι του Προγράμματος Στήριξης από IMF και Ε.Ε. Γράφει στον Guardian:

Some weeks ago, I had a private exchange about this scenario with Mark Weisbrot of the Centre for Economic Policy Research in Washington. He favoured Argentinian-style default; I did not. But given Angela Merkel’s politically motivated foot-dragging, the failure of the European Central Bank to deal with the problem at an earlier stage and the strongly pro-cyclical nature of the cuts required, I am having second thoughts. […]

Most important, we have not begun to question seriously whether placating the financial markets by means of such cuts is unavoidable. Perhaps it’s time to start thinking the unthinkable: namely, that financial markets should be our servants, not our masters.

Αν η Αριστερά είναι κατακερματισμένη…

Γιάννης Δραγασάκης, συνέντευξη για την κρίση στον Νίκο Φίλη, ρ/σ Στο Κόκκινο 105,5 FM, 27.05.2010:

Aντί να ασχολούμαστε με νέες διαιρέσεις και διαφοροποιήσεις, ας δούμε ότι αυτό που προέχει, σε αυτό το φόντο, και αυτό είναι η κοινή δράση και η ενότητα της αριστεράς. Σήμερα αριστερό είναι ό,τι ενώνει, ό,τι κινητοποιεί. Κι ας μην έχουμε αυταπάτες. Μπορεί να υπάρξει και επαναστατική κατάσταση στην Ελλάδα. Αν η αριστερά είναι διασπασμένη και κατακερματισμένη δεν είναι βέβαιο ότι θα μπορεί να αξιοποιήσει ή να επηρεάσει τις καταστάσεις.

Στάση πληρωμών; Εξοδος από την ευρωζώνη;

The End Of The World As You Know It

Πιθανά σενάρια για αναδιάρθρωση χρέους, στάση πληρωμών και εγκατάλειψη του ευρώ.

Aπό τον Techie Chan